«Πολύ περίεργα όλα αυτά Ιερεμία… Πάρα πολύ περίεργα…»
«Συμφωνώ… Δεν κατάφερα να μάθω τι ψάχνουν ακόμη. Μα πόσο απελπισμένοι μπορεί να είναι? Μες στην καλύβα μου νυχτιάτικα? Πάλι καλά που γύρισα δυο μέρες νωρίτερα από την αποστολή του Μεγαλειότατου.»
«Αλήθεια, τι έγινε και γύρισες έτσι νωρίς?» απόρησε ο Λαζέλιους.
«Τίποτα το ιδιαίτερο. Απλά ξεμπέρδεψα λίγο πιο νωρίς… Αλλού είναι το θέμα μας τώρα» επέμεινε ο Ιερεμίας.
Ο Λαζέλιους κινήθηκε κατά το μεγάλο καζάνι στη φωτιά και έριξε μέσα από ένα σακουλάκι μια σχετικά μεγάλη ποσότητα μαύρης σκόνης.
«Δεν ξέρω τι άλλο να σου πω. Θα πρέπει να περιμένεις να ξυπνήσουν από το λήθαργο. Δεν τράβηξαν και λίγα χθες.»
«Α…Α…Ααα…Ψου……!»
Ο Ιερεμίας φτερνίστηκε δυνατά.
«Έχε χάρη που η… η… ΑΨΟΥ…! Ήμουν κουρασμένος χθες και δεν είχα δια..α… Α..ΑΑΨΟΥΥ!.... Μα τι στο καλό έπαθα?»
Ο Λαζέλιους κρατούσε κρυμμένο ένα γέλιο από καθαρή ευγένεια προς τον πρώην μαθητή και νυν φίλο του.
«Συνάχι… Χτυπάει πολύ τα σκουλήκια αυτήν την περίοδο…!»
«Μη γελάς… Ξέρεις πως πολύ λίγα πράγματα μπορούν να με κάνουν να φτερνιστώ! Τι έχεις εκεί μέσα? Τι ζουμί ετοιμάζεις πάλι παλιοτρελόγερε?»
«Ω, τίποτα που να σε ανησυχεί ιδιαιτέρως… Αντικαθιστώ για λίγο καιρό τον παλιό μάγειρα μέχρι να έρθει ο καινούριος… Εσύ εν τω μεταξύ, ζήτα και τη γνώμη του Μεγαλειότατου… Αφού ήρθες μέχρι το υπόγειο, πήγαινε και κανέναν όροφο πιο πάνω…»
«Έφυγε ο Λάζαρος? Γέννησε τελικά η γυναίκα του? Αυτό θα πει χα… ΑΑΑΨΟΥΥΥΥ! Αποκλείεται αυτό το πράγμα να είναι σούπα! Κάτι άλλο τρέχει…»
Φαίνεται πως είμαι αλλεργικός σε αυτήν την αηδία που έβαλες πριν από λίγο στο φίλτρο…»
Ο Λαζέλιους απάντησε με ένα πλατύ χαμόγελο καθώς ξεπροβόδιζε το φίλο του προς την πόρτα:
«Τότε καλέ μου φίλε, φαίνεται πως είσαι το μοναδικό σκουλήκι που έχει αλλεργία στο
πιπέρι!»
* * *
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου