Παρασκευή 18 Νοεμβρίου 2011

Την ψώνισα!

Έχω ένα θέμα. Ένα μικρό θεματάκι με τις ψωνάρες. Και το κακό είναι ότι υπάρχουν παντού. Όταν λέω ψωνάρα τι εννοώ; Ε, ξέρω γω. Φαντάζομαι ότι μπορούμε να εντάξουμε στην κατηγορία ψωνάρα αυτούς που έχουν μεγάλη ιδέα για τον εαυτό τους. Θα το πάω λάου λάου γιατί πολύ απλά έχω όρεξη να αποδείξω ότι αν καταπιώ το σάλιο μου θα ψοφήσω και όχι ντε και καλά να καταλήξω κάπου.

Σνομπ

Αρχικά έχουμε τους σνομπ. Σνομπ είμαι κι εγώ. Έτσι μου λένε δηλαδή κι εγώ λέω οκ, για να το λέτε.  Δεν είχα καθίσει να το ψάξω και ιδιαίτερα γιατί βασικά δε με ενδιαφέρει. Αν είμαι σνομπ είμαι και είμαι και μαλάκας που είμαι για να λέμε και την αλήθεια αλλά για να είναι κάτι που δεν το έχω εντοπίσει επάνω μου πάει να πει ότι είναι κάτι αυστηρά γενετικό και δε μπορώ να το αλλάξω. Μπορώ όμως να το αναλύσω.

Γενικότερα (wikipedia speaking) ο ορισμός του σνομπ δίδεται από μια τάση να προσδίδεις στον εαυτό σου μια μεγάλη ιδέα και μετά να αρνείσαι να συναναστραφείς άτομα κατώτερου intelligence από σου. (ναι αυτό του προφιτερόλ)Μετά από αρκετές αναλύσεις της πούτσας κατέληξα ότι και οι σνομπ χωρίζονται σε δυο κατηγορίες. Πάμε να δούμε την κάρτα.

Ο Σνομπ καταλάθος

Αυτός παιδιά είμαι εγώ και άλλοι πόσοι δεν ξέρω, όσοι είστε πάντως πείτε το μου στα κόμμεντζ για να κάνουμε παρέα. Εμείς λοιπόν οι "καταλάθος" να πούμε κάνουμε το εξής λάθος: Είμαστε επιφυλακτικοί με νέα άτομα, όχι πολύ διαχυτικοί πέρα από ένα περίεργο χιούμορ που οι παλιοί το έχουν συνηθίσει και δεν σχολιάζουν. Ακόμη, έχουμε την τάση να βαριόμαστε εύκολα στον κλασικό τρίωρο καφέ και να μη δίνουμε μετά από λίγο πολύ σημασία στον οποιοδήποτε ακόμη και αν είναι δίμετρη απαστράπτουσα θηλυκιά που κοιτάει τον καβάλο μας με περισσή περιέργεια (οι γυναίκες κάντε την αναλογία σε δίμετρο αρσενικό ρε παιδί μου). Έχουμε και την τάση να ασχολούμαστε με διάφορα, κατά κοινή ομολογία, περίεργα και κουλά πράματα με αποτέλεσμα να μπορούμε να τα συζητήσουμε με λίγα άτομα και τελικά μας κολλάνε την ταμπέλα. "Είσαι λίγο σνομπ κι εσύ ρε αδερφέ."

Ε να σας πω, να κι αν είμαι, να κι αν δεν είμαι. Από τη στιγμή που η κοινωνική μου ζωή δεν υποφέρει, στο πέος μας. Η εμπειρία μου δείχνει ότι όποιος θέλει να σε μάθει δεν κολλάει στο αν φαίνεσαι λίγο σνομπ. Σε μαθαίνει.

Ο Σνομπ της πούτσας



Νταξ, αυτοί είναι σαν το σκυλί της φώτο. Και σαν αυτό αριστερά να 'ούμ. Αυτούς τους καταλαβαίνεις εύκολα. Έχουν λέξεις κλειδιά στην ομιλία τους και η μύτη τους φτάνει εώς και 30 μοίρες γωνία με το δάπεδο με θετική κλίση. Οι φράση κλειδί νούμερο ένα είναι: "Κοίτα δεν ξέρω να σου πω, εγώ είμαι και λίγο σνομπ, ξέρεις"

1ον: ΌΧΙ ΔΕΝ ΞΕΡΩ -.-
2ον: Άντε και γαμήσου. Γιατί έτσι.
3ον: Δε σε ρώτησα.

Τι θα πει ρε ποντικοκούραδο "είμαι και λίγο σνομπ"; Δηλαδή εσένα το σπερματοζωάριο που σε ενεργοποίησε να 'ούμε είχε και λίγο L-sulfuric-snobine μέσα και βγήκες έτσι; Ηλίθιε. Και σταμάτα να ντύνεσαι με γυαλιά ηλίου δεκέμβρη μήνα γιατί μου τη δίνεις.

Φράση κλειδί νούμερο δύο: "Α. Γεια."

1ον: Α στο διάλο (ναι διάλο) μωρή πορδοβούλωμα που θα μου πεις εμένα "α.γεια". Δηλαδή το κουλό σου θα σου πέσει άμα δώσεις και το χέρι; Α, όταν δεν είχες ιδέα στην πρόοδο και σε περάσαμε εμείς οι "inferiors" καλά ήτανε. Και κείνη την εργασία που δεν καταλάβαινες χριστό και την ανέθεσες σε μας; Καλά ήτανε ε;

2ον: Άντε και γαμήσου. Γιατί με κάνεις και σπαταλάω σάλιο για να πάρω πίσω ένα "Α. Γεια"

Δε θα μπω σε περιγραφή, είναι παντού και πάντοτε σε όλες τις μορφές. Θα αναφέρω μόνο το σνομπ ρούχλα που έχει τζίβες, ακούει ΜΟΝΟ BOB!, τον ξέρεις 6 χρόνια και αν σου πουν να τον ζωγραφίσεις ξέρεις τι ρούχα φοράει γιατί δεν τα έχει ξεκολλήσει από πάνω του και θα σε κάνει τον καλύτερο του φίλο άμα ανακαλύψει ότι πίνεις μπάφους.

1ον (σφήνα σε υποκατηγορία υποκατηγορίας) Άντε και γαμήσου. Μαλάκα.

Ελληνιστί ο Σνομπ είναι το ψώνιο βασικά και το ποστ θα μπορούσε να τελειώσει εδώ. Αλλά λυπούμαι τα μάλα γιατί στον άρρωστο εγκέφαλο μου έχω κι άλλα να πω. Συνεχίζω:

Ντίβα


Αχ, η ντίβα...! Την αγαπάμε όλοι. Είναι η μεγαλύτερη "ντίβα" στον εγκέφαλό της και της αξίζει μια αγκαλιά από "αγαποκοσμίνη" και ένα τσουβάλι υγρή "magapaneoloioini". Προς αλλάχ δεν αγαπάμε όλοι τον νύχτα δίπλα αλλά μ αρέσει η εικόνα την κατηγορία. Η ντίβα λοιπόν είναι η σκατοψωνάρα που έχει μια καρδιά από τη Γαύδο ως την Αλεξανδρούπολη και προσπαθεί συνεχώς να χώσει κόσμο μέσα. Εννοείται ότι την πατάει και μετά μας κλαίγεται. Το μόνο που την ενδιαφέρει πραγματικά είναι να είναι μια κινούμενη κούκλα αλλά για κάποιο λόγο δεν είναι κακιά, δεν είναι σκατόψυχη και αντί να ενοχλεί καταλήγει να είναι το ατού της παρέας.Η μύτη της φτάνει μέχρι και 45 μοίρες γωνία με το έδαφος με θετική κλίση. Φράσεις κλειδιά: "Αχ, χρυσό μου",  "ναι, το πουτανάκι, είδες τι έκανε;", "Πολύ σας αγαπάω!".

*η φρασεολογία είναι ίδια και για τα δυο φύλα. Η ντίβα ως άνδρας εμφανίζεται μόνο σε αμφισβητούμενης αρσενικότητας τύπους.

Καριόλα


Τυχαία εικόνα, ορκίζομαι στο ιερό μου κομμένο νύχι του 2003 που έχω κρατημένο στο ψυγείο. (δεν έχω τέτοιο πράμα, θα ξεράσω μόνο που το σκέφτηκα) Τη βγάζει στο google images στο λήμμα καριόλα.

Ότι είπα στη ντίβα, εκτός του ότι δεν ισχύει τίποτα. Είναι στριφνή, κακιασμένη, άσχετη με το σύμπαν. Τα ξέρει όλα παντού και πάντοτε ειδικότερα σε άντρες και πολιτικά και ντύνεται με το χειρότερο ξώβυζο που βρήκε στην ντουλάπα. Η ομιλία της έχει ξυριστά "σ" και κοφτά "κ" και "τ", η φωνή της είναι κατά 89,7% ένρινη σε σημείο αηδίας και κάνει ΠΑΝΤΑ Davidoff Λευκό Σλιμ κόβοντας το φίλτρο. Δε δίνει σημασία σε κανέναν εκτός από το κινητό της και μιλάει αποκλειστικά και μόνο με τις λέξεις "πρώην" και "νυν". Πιθανώς να έχει αρραβωνιαστεί και κανά δυο φορές πριν κλείσει τα 19 και αυτό της δίνει το δικαίωμα να έχει άποψη ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΓΑΜΟ. Η μύτη της φτάνει σε γωνία 55 μοιρών με το δάπεδο με θετική κλίση.

Ψωνάρα

Εδώ μιλάμε για αυθεντικό, πρώτης τάξεως υλικό. Η ψωνάρα παίζει μπάλα σε όλα τα γήπεδα. Π.χ. Παίζει πιάνο: Μιλάει όλη τη μέρα για το πόσο ΓΑΜΑΤΟ πιάνο παίζει. Ο Liszt ωχριά μπροστά του. Φράση κλειδί: "Νταξ μωρέ καλός είναι"
Έχει κοιλιακούς: Τους μετράει ΣΥΝΕΧΕΙΑ και λέει ότι οι δικοί του είναι καλύτεροι από τους υπόλοιπους γιατί είναι πιο σωστοί. Η έννοια του σωστού ορίζεται στον εγκέφαλό του και μόνο.

Έλα, you get the point.

Οι ψωνάρες είναι ενοχλητικές, δεν έχουν καθόλου χιούμορ, τα πάντα μεταφράζονται σε μια προσβολή εναντίον τους και πάνω απ' όλα ΔΕ ΒΑΖΟΥΝ ΓΛΩΣΣΑ ΜΕΣΑ. Γιατί χρυσέ μου άνθρωπε θέλεις να με κάνεις να καταραστώ την ώρα και τη στιγμή που σε πέτυχα μπροστά μου; Κάνουν παρέα μόνο με άλλες ψωνάρες και δεν έχουν ποτέ overlapping ψωνισμούς. Αν είναι γκόμενες ας πούμε μια θα έχει το βραβείο για το πιο γαμάτο γούστο στα παπούτσια και η άλλη στα τζινς. Μια τρίτη στα φορέματα. Η μύτη τους φτάνει μέχρι και σε 74 μοίρες γωνία με το δάπεδο με κλίση (καλά μαντέψατε) θετική.

Φράσεις κλειδί μεταξύ τους: "Εσύ που ξέρεις απο...". "Να σου πω..." "Αχ για το **** πήγαινε στη Νταίζη, είναι ειδική!"

Σκατοψωνάρες

Εδώ παρακαλώ την προσοχή σας. Σε αυτή την κατηγορία δεν έχουμε συχνά γυναίκες. Η αλήθεια είναι ότι δε βλέπεις συχνά τέτοιες γιατί εμπίπτουν κυρίως σε μια από τις παραπάνω. Ο ψωνισμός του αντρικού φύλου είναι εντελώς διαφορετικός από αυτόν του γυναικείου. Στην κατηγορία στης σκατοψωνάρας θα τοποθετήσουμε τα λεγόμενα "ΖΩΑ". Αυτά τα όντα (ανθρώπινα) που κυκλοφορούν με το ακριβό αμάξι, το ακριβό κοστούμι και πολύ πολύ πολύ πολύ πολύ πολύ πολύ φτηνό μυαλό. Κουκούτσι. Ντιπ ρε παιδί μου. Δεν είναι καν θέμα μόστρας. Δεν υπάρχει κάτι άλλο στον εγκέφαλο τους πιο φυσιολογικό από αυτούς με αποτέλεσμα ΟΛΟΙ να μη χρήζουν προσοχής. ΠΡΟΣΟΧΗ: Στην κατηγορία αυτή θα βρούμε κυρίως γόνους πλούσιων οικογενειών που δεν έχουν δουλέψει ούτε μια μέρα στη ζωή τους και τα έχουν όλα και καθηγητές πανεπιστημίων.

Η τελευταία κατηγορία της ημέρας είναι μια πολυδιάστατη, πολυμίσητη, ξερνάω-όταν-καταλαβαίνω-την-παρουσία-της-έστω-και-στο-χιλιόμετρο, θέλω-να-την-κάνω-να-φάει-εφημερίδα-με-τα-δώρα-μαζί ψωνάρα. Δεν ξέρω αν θα πρεπε να τη λυπηθώ ή να τη χτυπήσω αλλά τες πα. Πάμε να δούμε την κάρτα.

Πουστοφλωράντζα του κερατά


Στον εν λόγω κύριο (δεν υπάρχει γυναίκα σε αυτή την κατηγορία) τα πάντα είναι σε γωνίες. Ο κώλος κινείται μονίμως σε απαγορευτικές γωνίες για ένα φυσιολογικό αρσενικό και οι καρποί λυγίζουν σχεδόν 90 μοίρες και κοιτάνε πάτωμα. Η μέση λικνίζεται σταθερά με απόκλιση φ=30 μοίρες και όταν περπατάνε σέρνουν τα πόδια μπρος πίσω και τη ξεβιδώνουν ελαφρώς τη μέση κάθε 500 μέτρα. Τη βιδώνουν όταν κινηθούν προς αντίθετη κατεύθυνση. Μιλάνε μονίμως για τα ενδιαφέροντα τους και τη δουλειά τους. Είναι ο ορισμός του σπαζαρχίδη. Έχουν μονίμως άγχος και δεν καταφέρουν να μην πουν τη λέξη "καλέ" κάτω

απο 47 φορές/s. Το μόνο που θέλεις είναι να συμβεί κάτι και να σκάσουν μια για πάντα και να σταματήσουν να δίνουν συμβουλές στη γκόμενα που προσπαθείς να ρίξεις εδώ και τρεις μήνες. Συνηθίζεται επίσης να ταυτίζονται με την εν λόγω γκόμενα και να τους τρέχουν τα σάλια κάθε φορά που της στέλνεις μήνυμα ή την παίρνεις τηλέφωνο.

Φράσεις κλειδί: "τι σου είπε, τι σου είπε;", "αχ καλέ θυμάμαι ΕΓΩ όταν..."

Μπορείς να ανοίξεις φοβερή συζήτηση μαζί τους για το στρατό (παίρνουν τηλέφωνο την κοντινότερη κοριτσοπαρέα και σε κράζουν "έλα εδώ με τα παιδιά λέμε μαλακίες. ναι ναι αυτά τα χαζά που λένε. Εγώ δεν είμαι για τέτοια αγάπη μου...") για τα πόκεμον ("αγάπη μου εγώ μικρός έπαιζα το πουλάκι μου όχι με το gameboy, γι αυτό και είμαι τόσο καλός στο σεξ τώρα") και για αυτοκίνητα. ("Αχ πείτε για αμάξια γουστάρω. ΕΓΩ έχω ένα μπλε.")

Του αξίζει παλούκωμα σε κεντρική πλατεία και ξερίζωμα της γλώσσας. Δε με ενοχλεί που είσαι πουστάρα του κερατά. Με ενοχλεί που δεν το ξέρεις και είσαι ψωνάρα του κερατά και κάθε φορά που σ ακούω να μιλάς μ αυτή τη χαρακτηριστική φωνή (μα πως γίνεται ρε πούστη μου;) μου 'ρχεται να πέσω πάνω σας με λεωφορείο!















  

4 σχόλια:

Τρυποκάρυδος είπε...

:D

(Αυτό μόνο, τέλος!)

Sacred Chemist είπε...

;)

Καιρό είχε να φανεί κόμμεντ.

Σόρρυ για τις αράχνες.

Ανώνυμος είπε...

Εγω παντως δεν ειμαι ψωναρα ουτε σνομπ γτ υποτιμαω υπερβολικα τον εαυτο μου και μιλαω σε ολους τους ανθρωπους ουδενος εξερουμενου
-μια κνιτισσα-

Sacred Chemist είπε...

Νομίζω πιο αυτοαναιρούμενο σχόλιο δεν έχει υπάρξει εδώ μέσα.
Εύγε!