Σημείωση: Δε θα διακόψω τη ροή των ποστ για σχολιασμό των ημερών μετά ελαχίστης ή και μηδενικής σκέψης. Πιο μετά, όταν θα ;έχουν ξεθυμάνει τα πράγματα. (Ετοιμάζω επιχειρηματολογικό σεντόνι :P)
Πρέπει κάποια στιγμή να μετατραπούν τα ακομμεντάριστα, τελευταία, βαρετά και μπερδεμένα ποστς σε "γαμάτη φάση!" Ναι...δεν πρόκειται. Όχι, γιατί η κβαντομηχανική δεν είναι γαμάτη φάση αλλά γιατί δεν ενδιαφέρει ιδιαίτερα τον κόσμο. Και γιατί όπως θα διαπιστώσετε όσοι κάνετε τον κόπο να τα διαβάσετε, δε βγάζει και πολύ νόημα. Είναι ένα περίεργο μπέρδαway που σκοπό έχει να μας ταλαιπωρεί τουλάχιστον μέχρι να το ερμηνεύσουμε.
Είχαμε μείνει στον καημένο τον Einstein. Κυρίως γιατί όλοι τον ξέρουν χωρίς να ξέρουν τι σκατά έκανε στην πραγματικότητα. Αυτό που έκανε ο Αλβέρτος και του χάρισε αξιοζήλευτη υστεροφημία (κάτι σαν τον Ιωάννη Μεταξά ένα πράμ...ΕΕΕΠ. Είπαμε, όχι ακόμη. Πιο μετά.) αλλά και ένα σκασμό καβγάδες μεταξύ αυτού και του Neils Bohr, είναι η σκέψη που είχε να θεωρήσει το χρόνο ως κάτι διαφορετικό από τον Νεύτωνα. Τι σκατά θέλω να πω.
Η περίφημη θεωρία της σχετικότητας είναι περίφημη όχι για το λόγο που φαντάζεστε. Δε βγήκε ο τύπος μια μέρα και είπε "όλα είναι σχετικά" και τον χειροκρότησαν. Πάμε σε σάπιο παράδειγμα.
Ταξιδεύω με ένα τρένο με ταχύτητα 36 m/s. Κάθομαι στη θέση μου. Εγώ για μένα είμαι ακίνητος. Για έναν εξωτερικό παρατηρητή όμως, ταξιδεύω με ταχύτητα 36 m/s. Ένας κύριος περνάει από δίπλα μου κατευθυνόμενος προς το κυλικείο. Η φορά του είναι ίδια με τη φορά του τρένου κ το μέτρο της ταχύτητάς του ισούται με 1 m/s. Αρχίδια. Για αυτόν εκεί έξω που μας κοιτάει (ματάκιας probably) ο κυριούλης που ταξιδεύει προς το κυλικείο κινείται με ταχύτητα 37 m/s.
"Ok, αυτονόητο αυτό. Το ξέραμε."
Χαίρομαι. Πάμε τώρα στα κόλπα. Μια δέσμη φωτός ταξιδεύει παράλληλα προς το τρένο και με την ίδια φορά με ταχύτητα 3 x 10^8 m/s. Και για τον εξωτερικό παρατηρητή αλλά και για μένα, το φως κινείται με την ίδια ταχύτητα. Είτε βρίσκομαι σε στο κέντρο του σύμπαντος είτε πάνω στη Γη που κινείται γύρω από τον Ήλιο με 46 km/s το φως το βλέπω να κινείται με 3 x 10^8 m/s. Η ταχύτητα του είναι σταθερή. Και το πιο ωραίο;
Ο χρόνος κυλάει διαφορετικά για μας πάνω στο τρένο σε σχέση με αυτόν που κάθεται έξω και μας κοιτάει. Ναι, έτσι είναι δε λέω ψέμματα, έχει αποδειχθεί και τέλος η συζήτηση. Όταν ταξιδεύουμε αγαπητοί κυριές και κύριοι...γερνάμε λιγότερο! Με πιο επιστημονικούς όρους, η ταχύτητα επιδρά στο χρόνο. Αυτό που δεν κατάφερε να δει ο Νεύτωνας φαντάζει ακόμη και σήμερα, στον απλό κόσμο παρανοϊκό.
Όπως έιπαμε, ο χρόνος δεν είναι κάτι σταθερό. Είναι κάτι που μεταβάλλεται και μάλιστα σχετικιστικά. Αυτό σημαίνει ότι ο χρόνος στην ουσία είναι..."σχετικός". Τι θα πει όμως ότι ο χρόνος είναι σχετικός; Σκεφτείτε το λίγο προσεκτικότερα. Πως είναι δυνατόν όλοι οι παρατηρητές ασχέτως κίνησης, ταχύτητας φοράς κλπ κλπ κλπ να βλέπουν το φως να κινείται με την ίδια ταχύτητα; Όταν λέω όλοι οι παρατηρητές, το εννοώ. Είτε είσαι σε ένα υπερδιαστημόπλοιο που καταφέρνει να πιάσει 100.000 χλμ/δευτερόλεπτο είτε ακίνητος, το φως για σένα κινείται με την ίδια ακριβώς ταχύτητα.
C = 3x10^8 m/s.
Ίσως αυτό να ήταν το ερέθισμα του Einstein για να σκάψει βαθύτερα στις δομές του Σύμπαντος. (με κεφαλαίο γιατί μιλάω για το δικό μας και όχι για άλλα που πιθανώς υπάρχουν) Η αλήθεια είναι ότι είναι λογικό να υποθέσεις ότι το φως επιδρά στον χρόνο και κατά πάσα πιθανότητα στη δομή του σύμπαντος για να καταφέρεις να δικαιολογήσεις την C ως σταθερά. Έτσι με τα πολλά φτάσαμε και στο περίφημο E=mc^2.
H άτιμη αυτή εξίσωση που όλοι ξέρουν αλλά κανείς πραγματικά δε φαίνεται να έχει ψάχτει να την ερμηνέυσει. Μπορούμε να πούμε πάρα πολλά γύρω από τα τρία αυτά γραμματάκια (όπου m=μάζα, Ε=ενέργεια και C=ταχύτητα φωτός) αλλά θα αρκεστώ σε κάτι βασικό το οποίο θα μας πάει παρακάτω στη συζήτηση (σε μεθεπόμενο ποστ λογικά). Ο τύπος εξίσωσε την ενέργεια με τη μάζα. Μάζα = ύλη ή και όχι. Μάζα = ενέργεια ή ακόμη χειρότερα ύλη = ενέργεια.
Το αφήνω εδώ για πολλούς λόγους και ο κυριότερος είναι γιατί αφήνω τη φαντασία σας να οργιάσει με απίθανες θεωρίες περί σύμπαντος. :P
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου