Αφηρημένο κείμενο #209

Στρογγυλή τράπεζα στο κέντρο του σαλονιού του Μάρκου. Η κουβέντα είχε ξεκινήσει εδώ και ώρα. Το θέμα όπως σε όλες τις κοσμικές συγκεντρώσεις της Παρασκευής το έψαχναν ακόμη. Μετά το δεύτερο μπουκάλι κρασί μια κρυφή επιθυμία σχηματίστηκε στα χείλη του Μάρκου. Τη μοιράστηκε. Το τρίτο μπουκάλι κρασί έφτανε στο τέλος του και ο Θάνος μίλησε.
"Θα ήθελα..."
"Δε μας νοιάζει." απάντησαν οι άλλοι δυο.
"Αν όμως έλεγα, θα ήταν αλλιώς..." είπε παίρνοντας απειλητικά το μπουκάλι προς το μέρος του.
"Τίποτε δε θα άλλαζε," είπε ο Κώστας.
"Εγώ θα ήθελα..," είπε ο Μάρκος.
"Εξακολουθεί να μη μας νοιάζει..," συνέχισε ο Κώστας βάζοντας την τελευταία σταγόνα στο ποτήρι του.
"Γιατί γίνεσαι μαλάκας;"
"Που είναι το πρόβλημα;" είπε ο Κώστας.
"Τι εννοείς;"
"Είναι μαλακία που δε με νοιάζει ή που σου λέω ότι δε με νοιάζει;"
Παύση.
"Αλήθεια, ήταν ερώτηση τώρα αυτό;"
"Σοβαρά ρε, τι απ'όλα ήταν η μαλακία;" συνέχισε ο Κώστας. "Τι σε ενοχλεί πραγματικά στην άρνηση μου;"
Σιωπή για λίγο.
"Θα ήθελα να μην ήταν έτσι τα πράγματα..." είπε ο Μάρκος.
"Εσύ τώρα δεν είσαι μαλάκας;" είπε ο Κώστας.
"Γιατί;"
"Αφού δε μας νοιάζει τι θα ήθελες."
"Ναι, αλλά δεν πρόλαβες να το δηλώσεις."
"Μαλακία", είπε ο Κώστας.
"Είδες;"
"Τι να δω;", είπε ο Θάνος.
"Είσαι αλλού."
"Ααα..." , κούνησε το κεφάλι του.
"Αύριο θα πάμε στο "Β"." είπε ο Μάρκος. "Ρε σοβαρά, θα ήθελα..."
"Δε μας νοιάζει." είπε ο Θάνος πετώντας του ένα αποτσίγαρο.
"Δε σας νοιάζει ή δε σας ενδιαφέρει;"
"Ανάλογα. Θα με ενδιέφερε να μάθω τι θέλεις, είναι η αλήθεια", είπε ο Μάρκος. "Από περιέργεια δηλαδή, μη φανταστείς"
"Εξακολουθεί να μη μας νοιάζει όμως", είπε ο Κώστας ενώ μασουλούσε ένα τυροπιτάκι.
"Σας αφορά;"
"Ανάλογα." είπαν και γύρισαν να τον κοιτάξουν. Έσκυψαν τα σώματα τους μπροστά. "Μας αφορά;"
"Ίσως."
"Δηλαδή;"
"Είμαστε φίλοι;"
"Δυνητικά", είπε ο Κώστας και κληρονόμησε ένα αποτσίγαρο στα μαλλιά.
"Άει γαμήσου εσύ. Είμαστε;"
"Ναι."
"Άρα σας αφορά. Φιλικά τουλάχιστον."
"Άρα μας νοιάζει", είπε ο Θάνος σηκώνοντας το ποτήρι.
"Μην πέφτεις στην παγίδα ρε μαλάκα." είπε ο Κώστας. "Προσωπικά χέστηκα," συμπλήρωσε.
"Μα είμαστε φίλοι."
"Εξακολουθώ να χέστηκα", είπε ο Μάρκος μιμούμενος τον Κώστα.
"Αυτό τώρα ήταν έκφραση;", ανταπάντησε.
"Τι σε νοιάζει;" ρώτησε αιχμηρά ο Μάρκος.
"Μα δε με...", είπε ο Κώστας και σταμάτησε.
Γέλια.
"Είναι πρόβλημα αυτό όμως." είπε ο Θάνος.
"Ποιο;"
"Που δε μας νοιάζει."
"Είναι;"
"Όχι, πάλι..."
"Μαλάκα, η ζωή κυλάει..."
"Ώχου, μωρέ αδερφάκι μου τώρα όρεξη που την έχεις..."
"Να φέρω κρασί;"
"Φέρε..."
"Ρε, είναι περίεργο το θέμα."
"Ποιο θέμα;"
"Είναι όλα στον πωλητή. Στο πλασάρισμα."
"Δηλαδή;"
"Πρέπει να βρω ένα παράδειγμα", είπε ο Μάρκος.
"Ενδιαφέρον", απάντησε ο Κώστας και πήρε το μπουκάλι από τα χέρια του Θάνου. "Βάλε κρασί μέχρι να σκεφτείς", είπε ο Κώστας και τέντωσε το μπουκάλι προς τον Μάρκο.
"Τι πράγμα;" ρώτησε με ειλικρινή απορία ο Θάνος.
"Το παράδειγμα."
"Ξες τι θα θελα;"
"Τι;"
Σιωπή
"Είστε μαλάκες."
Γέλια