Τρίτη 6 Δεκεμβρίου 2011

The Art of Trolling - Episode #444

Ω, ναι! Δεν ξέρω τι και πως, αλλά έχω μια βαθειά πίστη ότι δεν μπορεί , κάποιο threshold για τη χαζομάρα και τη βλακεία που μπορεί να συγκεντρωθεί στον εγκέφαλο ενός ανθρώπου, θα υπάρχει. Βέβαια, τείνω να αυτοαναιρώ τον εαυτό μου πολλάκις κατά τη διάρκεια ενός απλού 24ωρου αλλά τι να κάνουμε. Εσωτερική πάλη και γουστάρω.


Που λέτε αγαπητά μου παιδιά, είμαι φαν του trolling. Γιατί; Γιατί είναι στη φύση μου αν και περισσότερο νοερό. Τι εννοώ; Δεν είμαι αυθεντικό troll. Περνάει από το μυαλό μου όλο το though process για να καταλήξω να πετάξω μια trollιά αλλά ποτέ δεν την πετάω. Γιατί βαριέμαι; Γιατί μόνο 5 άτομα θα καταλάβουν; Γιατί μ'αρέσει να καταπιέζομαι; Δεν ξέρω. Δεν έχει και ιδιαίτερη σημασία. 


Τα αυθεντικά trolls δεν καταλαβαίνουν Τζίζας για Τζίζας. Η εσωτερική ροπή τους προς τον εξευτελισμό οποιασδήποτε συνθήκης καθιστά αδύνατο τον περιορισμό της trollοδίψας για trolling. 


Μετά από αυτή τη χλιαρή και πενιχρή εισαγωγή,  θα σας απομακρύνω από ξεπουλημένα, ευτελή troll όπως ο (πλέον) γνωστός ως ΜΠΡΑΦ και θα σας αποτρέψω από το να διαβάσετε οτιδήποτε άλλο από τον βασιλιά των μεταμοντέρνων trolls. Κυρίες και κύριοι.  I give you (φώτα, μουσική, τσίρκο, λιοντάρια να βρυχόνται βροντόσαυροι να υποκλίνονται στο μεγαλείο της στιγμής, αγωνιώδες drum roll)... Atumrakis




Γιατί αν για μια στιγμή, μια μικρή υποατομική, κάκιστη εντροπικά (wink wink) και σκατόφαρδη στιγμούλα, ένα νανοσεκόντ της αιώνιότητας πιστέψω ότι ο Ατουμράκις δεν είναι μεγάλος, άσχημος, βρωμερός και πράσινος και είναι κανονικός άνθρωπος και περπατάει ανάμεσα μας, πρεσβέυοντας ότι βλέπετε στο καταπληκτικότατο blog του, τότε ΘΑ ΑΥΤΟΚΤΟΝΗΣΩ.

4 σχόλια:

Τρυποκάρυδος είπε...

Όχι, όχι είναι τρολ. Καρατσεκαρισμένο. Σταντέ. Τραστ μι. Μέινε ήσυχος.

Τρυποκάρυδος είπε...

Α κι επίσης: epic troll is epic!

Sacred Chemist είπε...

Ναι φαίνεται ότι είναι τρολλ αλλά νταξ, είπα να τον αναφέρω πιο τραγικά :P

ephee είπε...

Ρε διάβασα και τα σχόλια! Κι αυτά που έγραψαν κάποιοι που κατάφεραν να πάρουν το κείμενο στα σοβαρά. Δε θέλω να ζήσω άλλο σ'αυτό τον ΗΛΙΘΙΟ κόσμο..
ΠΟΝΕΣΑΝΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ!