Είναι μερικοί άνθρωποι ρε πούστη μου που σε κάνουν να νιώθεις τοσοδούλης. Να θες να ανεβεις στο καρυδότσουφλο κι αντάμα με τη ντραμουντάνα να βρεις το δρόμο σου ανάμεσα σε λασπόνερα και γιγάντιες παπουτσωμένες πατούσες να σκάνε μύτη στο διάβα σου ανα πάσα στιγμή. Κι ό,τι και να νομίζεις πως προσπαθείς να κάνεις, κάπου εκεί θα είναι και αυτοί και θα σε εμπνέουν, και θα σου δίνουν πνοή, σε σένα, στα όνειρα σου, στην έμπνευση σου, λέγοντας σου με το δικό τους τρόπο μην τα παρατάς κι όλα θα γίνουν. Και όταν συνέλθω από της μικρής μορφής κατάθλιψη πάυλα κρίση άγχους που με γαμάει τον τελευταίο καιρό, θα επανέλθω με κάτι κωμικό. Promise. Για την ώρα μιλάω για αυτό εδώ το αριστόυργημα:
Και ένα πιο mellow που όμως καταφέρνει να κατασπαράξει τη θλίψη μέσα μου:
6 σχόλια:
Πάντα υπάρχουν άνθρωποι που είναι πρόθυμοι να σου χαλάσουν την ψυχολογία, οπότε μην δίνεις σημασία. Παράτα τις χαζές σκέψεις και φαντάσου τον εαυτό σου νικήτη !
Η μαλακία είναι ότι εγώ με τα self conflicts μου με γαμάω. Το τοσοδούλης το εννοούσα θετικό. Something to look up to. ;)
Προς στιγμήν, ένιωσα μισο-ένοχη για το "είσαι ξενυχτισμένο" και το "πλί'μ" αλλά τελικά αν κάτι τέτοια σε κάνουν να νιώθεις καλά, θα το συνεχίσω το μητρικό, μια που στους αιώνες μου μπροστά είσαι τοσοδούλης, πως να το κάνουμε :p
Kατά τ'άλλα, μια ερώτηση μόνο..
Να δείρω;
Χαχαχαχαχα!
Όχι ρε, ανάποδα το πήρατε όλοι... Χμμ, I must make myself clear. Αλλά όχι τώρα.
Τίποτα δεν κατάλαβες μωρέ! Εγώ μια χαρά το πήρα, δεν το πήρα καθόλου ανάποδα, απλά ένιωσα λίγο σαν ένας από αυτούς που σε κάνουν να νιώθεις τοσοδούλης!
Το "να δείρω" είναι για την κατάθλα και την κρίση άγχους.. Και επαναλαμβάνω: ΝΑ ΔΕΙΡΩ Ή ΤΟ'ΧΕΙΣ;
A, ok για το πρώτο. Το δεύτερο ήταν που δεν έπιασα, περί ξύλου.
Ξέρω γω, δείρε... :P
Δημοσίευση σχολίου