Κυριακή 22 Αυγούστου 2010

Πολύ ξεραΐλα ρε παιδί μου... Που έχει η πάει η άτιμη η έμπνευση; Για τα πάντα όχι μόνο για τη μπλογκόσφαιρα. Τι στο καλό. Άσε το άλλο το καταπληκτικό. Είμαι μονίμως μέσα στην τρεντίλα. Εγώ να πατήσω κομμάτι των Slayer; Πότε γυρίσαμε στο 2003 και το 'χασα; Αν και ο Steven Hawking υποστηρίζει ότι το ταξίδι στο παρελθόν είναι αδύνατο. Και το βασικό του επιχείρημα είναι ότι θα το ξέραμε ήδη. Του πούστη, λίγο δύσκολο να χάσεις έναν time traveller. Που σκατά θα την ανοίξει τη σκουληκότρυπα και δε θα πάρουμε πρεφα, στη μέση του Ειρηνικού; Άσε αυτό το χάλι με τα ντοκυμαντερ(s). Πάντα λάτρευα αλλά τώρα έχω ξεφύγει. Έχω δει τα πάντα μιλάμε. Βάλε και κάτι εκπαιδευτικές θεωρίες που μου πάσαρε η μάνα μου για να ξεμπλέξω από το χάλι της ρημαδοτεμπελιάς που με περιβάλλει (οι οποίες παρεμπιπτόντως ήταν άκρως ενδιαφέρουσες αλλά με μπέρδεψαν ακόμη περισσότερο) και ήδη η wishlist μου στο Amazon έχει ξεπεράσει κάθε προσδοκία. Λίγο να συνέλθω οικονομικά και θα έρθουν πολλά καλούδια.

Στη διεργασία του αυτοκλωτσήματος, βρέθηκα αντιμέτωπος με την πάλη έμπνευση εναντίον ανείπωτης βαρεμάρας. Και φαίνεται ότι η γιατρειά μου κείτεται ανάμεσα στα δυο τούτα. Έχω μετατραπεί στο απόλυτο stress freak, εγώ, ο μεγαλύτερος σταρχιδιστής στον αιώνα που μας πέρασε. Με νοιάζουν και με καίνε τα πάντα. Με επηρεάζουν όλα και τίποτα. Βέβαια, με μεροκάματο 35 ευρώπουλα είναι λογικό να σε νοιάζει το ευφυέστατο καπέλο των 3 ευρώ στα νοσοκομεία, η αύξηση του ΦΠΑ ακόμη 2 μονάδες και η συνταξιοδότηση στα 145. Το γαμιστερό της όλης υπόθεσης είναι ότι πιάνει. Γαμώ το κέρατο, δε θα το πίστευα ποτέ ότι ο περιπτεράς θα μου έδινε απόδειξη για τις δυο (2) ! τσίχλες που πήρα. Ναι, ρε πούστη, κερατά, χτύπα και τα 0,20 και φορολόγησε τα! Έτσι! Αλλά παράλληλα άσε τους γιατρούς που είναι πραγματικά σε θέση να σώσουν άνθρωπο να αισχροκερδούν με φακελάκια. Έλεος ρε αγάρι μου, έχουν χεστεί όλοι πάνω τους. Για να μια οποιαδήποτε συναλλαγή των κάποτε 30 δευτερολέπτων πλέον θέλω ενάμισι λεπτό. Δε μου δίνουν ρέστα ρε οι ταρίφες για να μου κόψουν απόδειξη! Τρελαίνομαι!

Ω, ναι! Έχετε κάνει καταπληκτική δουλειά Mrs. Government of the year... Σας τρέμει όλος ο κόσμος. Ο λαός που σας ψήφισε κοινώς. Μωρέ δε λέω, Ελλάδα είναι έπρεπε να γίνει και αυτό. Στο μεταξύ όμως τα ναρκωτικά μπορείς να τα βρεις σε ένα τέταρτο μέσα αν ξέρεις που να ψάξεις, (εάν δεν ξέρεις θέλει καμιά ώρα παραπάνω...) αυτοί που τα πουλάνε πλουτίζουν, η δημόσια δωρεάν εκπαίδευση είναι για όσους μπορόυν να την προσφέρουν στα παιδιά τους καθώς κοστίζει περισσότερο από ένα αυτοκίνητο και ξεκινάει πολύ πριν ανοίξουν τα σχολεία, τα πανεπιστήμια βαράνε διάλυση, ερευνητικά είμαστε ο μεγαλύτερος περίγελος του κόσμου και η επαρχία αν δεν υπήρχε αυτός ο φωτεινός άνθρωπος ο ΚΟΡΡΕΣ (τον οποίο ζηλεύω αφάνταστα) θα ήταν υπο διάλυση. Μα το άγιο βόδι είχα συμμαθητές που περάσαν την γ' λυκείου, έκλεισαν τα 18 πήγαν να δουλέψουν το καλοκαίρι και μετά ξαναέδωσαν γιατί οι γονείς τους δεν είχαν μια... Δεν ξέρω τι κάνετε κύριε Γιώργο αλλά εκεί στην Πάρνηθα αν δεν απατώμαι χτίζουν καζίνο πάυλα μηχανή χρήματος. Στα καμμένα, ναι. Ναι, ναι, μωρέ εκεί δίπλα. Πως; Για κοίτα λίγο το γαμημένο το Σύνταγμα, να δεις τι ωραία τους το επιτρέπουμε.

Σαφώς και εμείς το επιτρέπουμε. Μια φοβερή συζήτηση με τη μάνα μου και έναν τεχνικό ενός καταστήματος κινητής τηλεφωνίας είναι το καταπληκτικό παράδειγμα. Το κινητό του αδερφού μου τα παιξε, έπαθε κολούμπρα, τα 'πιε πως το λένε. Είπε το παιδί να το πάει για επισκευή. Η μάνα από πίσω για να υπογράψει. Ίσως κοστίσει της λένε. Καλα λέει. Γυρνάει σπίτι, μου το λένε, εγώ γίνομαι κόκκινος και τσιρίζω (και έχω και αγριοφωνάρα γαμώτο μου) ότι είναι ζώα.
"Αφού έχεις εγγύηση!"
"Δεν έχουμε απόδειξη!"
"Έχουν αυτοί!"
"Είναι" λέει "σε άλλο ισολογισμό και δεν μπορούν να τη βρουν"


Έτσι εγώ.

"Αστο σε μένα" λέω. Δίνουν 46 ευρώ και το παίρνει πίσω ο μικρός χαλασμένο. (Μικρός, γομάρι ολάκερο αλλά ανήλικο...)
Το κινητό φυσικά επέστρεψε χαλασμένο. Είχαν αλλάξει την πλακέτα των πλήκτρων. Δεν πάει στο διάολο. Το πάμε πίσω και δίνω αριθμό επικοινωνίας το δικό μου. Πρώτο τηλέφωνο:

"Καλησπέρα σας. Για το κινητό"
"Παρακαλώ"
"Ε, χρειάζεται αλλαγή η πλακέτα των πλήκτρων και έχει υγρασία μέσα και είναι 46 ευρώ και χρειάζομαι την άδεια σας για να συνεχίσει η επισκευή"
"Ωραία" λέω "τώρα θα θυμώσω και δε θέλετε να γίνει κάτι τέτοιο..."
"Όχι δεν υπάρχει λόγος..."
"Άκουσε με. Το κινητό ήταν στα χέρια μας 2 ώρες μετά την πρώτη επισκευή. Υγρασία δεν έχει πάρει."
"Να σας δείξω φωτογραφίες"
"Είπα άκουσε με."
"Με συγχωρείτε."
"Επειδή είμαι τραγικά ψαγμένος με το θέμα, αναγνωρίζω ότι δε φταις εσύ, αλλά πιθανότατα οι αποθήκες της erikκόρη. Εσύ θα τ ακούσεις όμως. Το κινητό έχει πρόβλημα και φεσωθήκαμε ήδη 46 ευρώ ενώ ήταν εντός εγγύησης γιατί βαριόσασταν να κάνετε επανεκτύπωση την απόδειξη. Πες στον τεχνικό να μην προσπαθεί να βγάλει άδικα το κινητό εκτός εγγύησης γιατί μετά θα μπλέξει μαζί μου και θα ψάχνει για δουλειά. Συνεννοηθήκαμε;"
"Βεβαίως κ. Υπνοβάτη, ευχαριστούμε για την κατανόηση."

Δεύτερο τηλέφωνο:
"Καλησπέρα η συσκευή είναι έτοιμη περάστε να την παραλάβετε."

Note to motha: "Μην τυχόν πληρώσεις..."

Η μάνα μου λοιπόν καθότι πανέξυπνος άνθρωπος είδε τα δικαιώματα της κατάλαβε ότι δε φτύνω τις αμυγδαλές μου για πλάκα και στην παραλαβή του κινητού, όταν της ζητήθηκε να πληρώσει τους πέταξε ένα φάσκελο, (λογοτεχνικό όχι πραγματικό) και τους διαβεβαίωσε ότι εάν παρουσιαστεί νέο πρόβλημα θα ζητήσει αντικατάσταση της συσκευής και το καλό που τους θέλει να ψάξουν να βρουν την απόδειξη γιατί αλλιώς θα γίνει χαμός.

Anyways, μετά το ευχάριστο μουσικό διάλειμμα, θα ήθελα να προσκαλέσω τους 300 σε ένα ωραιότατο σημείο του Ιονίου, στη σπηλιά Αμφιτρίτη των Παξών όπου το νερό έχει 254 μέτρα βάθος και ο καπετάνιος μας προσκάλεσε να τους φέρουμε εκεί και να τους πετάξουμε μέσα. Φυσικά το πλοιάροιο ξέσπασε σε χειροκροτήματα. Ελάτε ρε μια βόλτα να δείτε τα γιοτς με ελληνική σημαία πόσο όμορφα πλέουνε. Ήθελα να ξερα αυτό το γαμημένο το πόθεν έσχες πότε θα εφαρμοστεί σωστά.

Άσε το λαό ρε πούστη μου. Άστον ήσυχο. Παράτα τον. Δεν υπάρχει ούτε μια ρύθμιση για εργαζόμενους φοιτητές, πρέπει να πάω να κάνω όλες τις εξετάσεις τριπλές και να τρέμω τον εκάστοτε φορέα. Αλλά παρόλαυτα βιβλιάριο υγείας έναντι χρηματικού αντίτιμου είναι εύκολο να συμβεί.

Και για όνομα, φτάνει με τους δήμους. Προχώρα τον πούστη τον Καλλικράτη. Γαμώ το φελέκι μου γαμώ μια Κέρκυρα και είδα τουλάχιστον 5 δήμους. 5 δήμαρχοι!!! 5 μισθοί δημάρχου. Για την Κέρκυρα! Έλεος! Ένας και να μην πατάει σπίτι του απο τη δουλειά. Να τρέχει να τα προλάβει όλα. Μπάσταρδοι όλοι, κάθεστε και τρώτε τα άπειρα φράγκα, τα παίρνετε από τοπικές εταιρείες για να κάνετε προεκλογικές καμπάνιες (πάλι καλά που υπάρχουν και αυτές και γίνεται κανα έργο...) και στην τελική ρε γαμώτο μου, είστε η μικρογραφία του πολιτικού μας συστήματος. Όπου "τοπικές" βάλε "πολυεθνικές" και όπου "καμπάνια" βάλε "εκστρατεία".

Και έννοια σου τώρα στις δημοτικές εγώ θα κατέβω στο χωριό για να πιω όσο τσίπουρο αντέχει το κυκλοφορικό μου και να φασκελώνω μετά όσο πιο εύκολα γίνεται.

Πω. Σκέψου και να την είχα την πουτάνα την έμπνευση δηλαδή... Ή μήπως...

4 σχόλια:

ephee είπε...

Πριν διαβάσω την τελευταία πρόταση σκεφτόμουν: "καλά βλαμμένο είναι αυτό; Αυτό του συμβαίνει όταν ΔΕΝ έχει έμπνευση;"
.. Δεν είναι τίποτα, επειδή είσαι φρέσκος από τις διακοπές.. Μόλις δροσίσει, θα στρώσεις.

Τρυποκάρυδος είπε...

Χα χα χα! Πολύ καλός! Να σου πω ρε συνάδελφε...Δεν μου δίνεις κι εμένα λίγη από την ΜΗ-εμπνευσή σου γιατί εγώ δεν έχω όντως...; Έχω αφήσει το έρμο το μπλόγκ χωρίς δημοσίευση από πριν τις διακοπές

Sacred Chemist είπε...

Θα σου ταχυδρομήσω six pounds of sheer orgasmic non insipiration cookies. Ειδική συνταγή της προπροπροπροπροπροπρο γιαγιάς μου...

Τι λέει η ξενιτιά;

Τρυποκάρυδος είπε...

Τι να πει η κακομοίρα; Ασε, γυρισά προσφάτως από πατρίδα και μου φαίνεται ακόμα πιο άσχημη. Θα στρώσει όμως με τον καιρό. Πάντα στρωνει...Τουλάχιστον εδώ δεν βράζω στο ζουμί μου με 45 βαθμούς υπό σκιάν (παρηγοριά στον άρρωστο...)

Τhanx για τα cookies!Αν δεν κάνουν τίποτα για την έμπνευση, τουλάχιστον θα κάνουν για τη λιγούρα..χε χε