Καθώς περιμένω υπομονετικά το διαστημόπλοιό μου να φτάσει σε έναν πλανήτη για να παραδώσω μια αποστολή και να τσεπώσω κάτι φράγκα (EVE παίζω δεν έχω λαλήσει τελείως)περιηγούμαι σε διάφορες ιστοσελίδες για την εργασία μου στην ανάλυση τροφίμων. Κάπου εκεί θυμήθηκα να κοιτάξω το blog του φίλου μου του Kogi [http://kogi.gr/?p=348]όπου και συνάντησα ένα πολύ όμορφο κείμενο. Στην ουσία καλεί όλους τους ιδεολόγους παπάρες να πάρετε τα αρχίδια του γιατί είστε ένα μάτσο υποκριτές και η λέρα σας δε χωράει ούτε στο μεγαλύτερο σκατατζίδικο tου Δήμου. Αυτά γιατί ο Κοgi είναι πολύ ευγενικό άτομο και δε θα τα πει ποτέ. Και πρέπει να τα ακούτε.
Ειλικρινά εχω βαρεθεί. Και επειδή δεν κολλάω και πολύ να το πω, έχουμε όλοι βαρεθεί. Σας έχουμε βαρεθεί. Και εσάς τις φοιτητικές πάρτυ - παρατάξεις (ΠΑΣΠΟΔΑΠΟΠΑΠΑΡΕΣ)και εσάς τους περίεργους κόκκινοβρωμιάρηδες με τα γρασίδια της φιλοσοφικής. Πάρτε το χαμπάρι, αν θέλετε να μας εκπροσωπήσετε ρωτήστε τη γνώμη μας και μην επικαλέιστε αυτό το καταραμένοτο φοιτητικό κίνημα ως διακαιολογία για τις πράξεις σας. Το ιερό φοιτητικό κίνημα αγαπητά ρεζίλια είμαστε εμείς, όλοι οι υπόλοιποι εκατοντάδες χιλιάδες φοιτητές που έχουμε σιχαθεί τις συνελεύσεις ανα δέκα ημέρες, που έχουμε κουραστεί από τις αγριοφωνάρες σας κάθε μέρα στις εννιά η ώρα το πρωί σχετικά με τον τάδε νόμο που σας δυσαρέστησε που μας πνίγει το δίκιο αλλά δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι διοτί δυστυχώς αποτελείτε ένα κατεστημένο του πανεπιστημίου. κλπ κλπ.
Κι εσείς αγαπητοί μπλε και πράσινοι ανίδεοι, καλά θα κάνετε να κάτσετε σπιτάκι σας. Τι να σας κάνουμε... Πάρτυ? Όσα θέλουμε, σιγά τα ωά. Φωνή δεν έχετε και φροντίζετε να μας το αποδεικνύετεσε κάθε καταραμένη συνέλευση που οι κόκκινοι κύριοι από πάνω σας κάνουν ρεζίλι των σκυλιών. Και για όνομα του Αλλάχ, ΔΕΝ θέλουμε τις σημειώσεις και τα τελευταία θέματα με νεώτερο θέμα Σεπτέμβριος 1997.Δεν έχουμε καν το ίδιο πρόγραμμα σπουδών με τότε. Ξυπνήστε. Δε με ενδιαφέρει η αποτρίχωση σου κυρα ΔΑΠίτισσα ούτε αν το χθεσινό βράδυ σου ήταν καταπληκτίκό... Φαίνεται απότη μπαγιάτικη μάσκαρα και τα σαραντα πέντε κιλά μπογιά για να μη φαίνονται οι σακκούλες κάτω από τα μάτια σου. Γιατί από τη σχολή, άστο... Καλύτερα να ξυρίσω τα πόδια μου και να βγώ στη Συγγρού.
Και άντε ρε καρντάσια, εγώ να δεχτώ ότι εσείς οι κόκκινοι είστε έτσι ψυχούλες ας πούμε και ενδιαφέρεστε για τους μισθούς και την ανεργία και μπλα μπλα μπλα. Μπορείτε να μου εξηγήσετε γιατίστη δική μου την κωλοσχολή κάθεστε ΟΛΗ ΤΗ ΜΕΡΑ σε ένα τραπέζι και κουβεντιάζετε αντί να στρώσετε τον κώλο σας στο διάβασμα και να αποδείξετε στον έξω κόσμο ότι αυτή η κωλοχώρα δένείναι τόσο σκατά όσο θέλουν να είναι; Μπορείτε να μου απαντήσετε υπεύθυνα πως είναι δυνατόν να είστε μονίμως οι τελευταίοι της σχολης και να ψάχνετε την παραμικρή ευκαιρίανα χάσουμε μάθημα; Μου θέλετε και εργασιακές ευκαιρίες. Πρώτον είστε απέραντα τούβλα. Και δεύτερον είστε βολεμένοι λόγω της πολιτικής σας θέσης. Και κομμένες οι μπούρδες. Έτσι είναι και το ξέρετε.Έλεος δηλαδή όλος ο κόσμος το ξέρει...
Και τι θα γίνει ρε με μας που πραγματικά προσπαθούμε να μάθουμε πέντε πράματα; Υπάρχουν παιδιά με μυαλό και πείσμα και δίψα για μάθηση που πραγματικά δεν τους χωράει η χώρα. Θα τους εμποδίσετε και αυτούς για το "γενικό καλό"; Υπάρχουν άτομα που απλά θέλουν το πτυχίο και να σηκωθούν να φύγουν. Έχουν κάθε δικαίωμα να παρακολουθούν μαθήματα και να μη θέλουν να παραστούν σε ακόμη ένα συνέδριο του παραλόγου που χαριστικά ονοματίζουμε “Γενική Συνέλευση Τμήματος”. Η πρότασή μου; Συμμαζευτείτε, μην ξεσηκωθεί καμια ώρα αυτό το έρμο το φοιτητικό κίνημα και διεκδικήσει αυτά που του ανήκουν και σας πάρει όλους ο διάολος. Θέλουμε πρόοδο. Όχι οπισθοδρόμηση σε full throttle. Θέλουμε ένα πανεπιστήμιο αφιερωμένο στην έρευνα και την ανάπτυξη. Ένα πανεπιστήμιο όμορφο και ρομαντικό. Έναν πανάρχαιο θεσμό να προσφέρει απλόχερα τα ιδανικά του σε όλους. Δε χρειαζόμαστε ένα μάτσο ντουγάνια και ένα φλασκί με μπικουτόβλαχες να μας κουνάνε περα δώθε γιατί κάποτε θα ξεράσουμε.
Αν χρωστάω μαθήματα; Εννοείται και πως χρωστάω... Είμαι Έλληνας φοιτητής και εκμεταλλεύομαι αυτή τη μικρή άνεση που κακώς μου δίνει το κράτος. Αλλά δεν ενοχλώ κανέναν. Και έχω και όνειρα. Και το καλό που σας θέλω να μην ενοχλείτε όυτε εμένα, ούτε τα όνειρα μου. Μαλάκες.
Πέμπτη 19 Νοεμβρίου 2009
Τρίτη 3 Νοεμβρίου 2009
Karnivool...
You relate through the bloodline
When you can never take anything that I give
Always wanting to relate through me
I go watch you slowly slip away
You're wanting to put your trust in
When I can feel this remedy kickin on
Just to taste it, just to want it
And I can say it's not my fault
Say it's alright
When I'm coming down
Not again it's so lifelike
Come make it alright
When I'm coming down
Not again I'm fragile
Would you choose me or just abuse me?
When I can never take anything that you give
Always wanting to relate through me
I go watch you slowly slip away
You're wanting to put your trust in
When I can feel this remedy kickin on
Just to taste it, just to want it
And I can say it's not my fault
Say it's alright
When I'm coming down
Not again it's so lifelike
Come make it alright
When I'm coming down
Not again I'm fragile
You see I'll be the one in your darkest time..
(It's not my fault!)
Should I begin to erase myself?
I'm caught in this picture of you
Should I begin to assess myself?
Tell me it's over..
It comes from above with these feelings
It takes you away and it buries your soul again
You're now blessed by ignorance
Cause you want to
So run with me if you must follow
I'll take you away to this place where we can be free
A place I call ecstasy
Now you lie alone
Your chance to stop and stare
God, I kiss your bones..
And say it's not my fault
Say it's alright
When I'm coming down
Not again it's so lifelike
Come make it alright
When I'm coming down
Not again I'm fragile
Well you say it's alright
When I'm coming down
Not again it's so lifelike
Come make it alright
When I'm coming down
Not again I'm fragile
Περιττά τα σχόλια... Φανταστική μπάντα...
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)