Κυριακή 15 Ιουνίου 2014

Εντάξει φίλε, μόνο να μην προκαλούν.

-Είσαι υπέρ των gay;
-Όχι.
-Έλα ρε, είσαι κατά;
-Όχι;
-Ε, τότε;
-Τι τότε;
-Τι είσαι;
-Άνθρωπος.
-Δεν αφήνεις τις μαλακίες λέω 'γω;
-Εσύ τις άρχισες.
-Εγώ;
-Ε, ρε μαλάκα με ρωτάς αν είμαι υπέρ ή κατά των gay; Είσαι σοβαρός; Τι είναι οι gay; Κλειτοριδεκτομή; Άνθρωποι είναι. Είναι δυνατόν να είμαι υπέρ ή κατά ανθρώπων;
-Και οι παιδόφιλοι άνρθωποι είναι.
-Ναι, ρε μαλάκα, είναι άνθρωποι, αλλά άρρωστοι άνθρωποι. Γαμάνε παιδάκια. Οι gay τι σκατά κάνουν δηλαδή και σου γαμάνε τον κόσμο στο ίδιο επίπεδο με τους παιδόφιλους;
-Θες να παντρεύονται οι gay;
-Δε με νοιάζει.
-Πως γίνεται να μη σε νοιάζει;
-Ωραία, θέλω.
-ΘΕΣ ΝΑ ΠΑΝΤΡΕΥΟΝΤΑΙ ΟΙ GAY;
-Ναι.
-Γιατί;
-Γιατί να μην παντρεύονται;
-Γιατί δεν είναι φυσιολογικό.
-Ούτε ο γάμος είναι φυσιολογικός.
-Σοβαρά μιλάς τώρα;
-Εγώ; Σπαταλάς 30.000 ευρώ σε λουλούδια και πλαστικές μπριζόλες, μπαίνεις σε ένα κέντρο με άκυρους ανθρώπους και ακούτε "Η ζωή εδώ τελειώνει" την ημέρα που δίνεις όρκους αιώνιας αγάπης σε μια υπερπαραγωγή με δαντέλα κι όλα αυτά αφού ένας μουσάτος με χρυσά στολίδια σου περάσει ένα στεφάνι, σου πετάξουν ρύζια την ώρα που τριγυρνάς γύρω από ένα τραπέζι και σε ευλογήσει ψέλνοντας μια ανάμιξη αρχαίων και καθαρεύουσας που το μόνο που ξέρεις ότι λέει σίγουρα σε κάποια στιγμή είναι "Πάτα τον τον καριόλη". Και όλα αυτά για να μπορέσεις να γαμήσεις χωρίς να πας στην κόλαση. Θεωρητικά πάντα.
-Είσαι υπερβολικός.
-Ε, οκ. Είμαι υπερβολικός. Αν οι gay νιώθουν κατώτερα όντα που δεν έχουν όλα αυτά, να τους τα δώσουμε. Ποσώς με ενδιαφέρει.
-Και η κοινωνία;
-Η κοινωνία ψηφίζει χρυσή αυγή, χεστήκαμε. Να προσαρμοστεί.
-Έλα, δεν είναι έτσι τα πράγματα. Ο,τι να 'ναι λες.
-Ωραία, πες τα εσύ. Γιατί να μην παντρεύονται οι gay;
-Γιατί δεν είναι σωστό.
-Γιατί;
-Ε, γιατί δε γίνεται έτσι. Τα παιδιά τι θα λένε;
-Τα παιδιά χέστηκαν. Η πλειοψηφία τουλάχιστον.
-Ε, πως το λες τώρα αυτό;
-Θυμάμαι τον εαυτό μου και βγάζω συμπέρασμα για την πλειοψηφία. Έτσι δε γίνεται;
-Τι θυμάσαι ρε μαλάκα;
-Θυμάμαι να ξέρω να κατουράω μόνος μου στην τουαλέτα και να ξέρω ότι γουστάρω την Αρίστη από το νηπιαγωγείο. Δε με επηρέασε τίποτε άλλο. Εγώ πεντάχρονα γκομενάκια γούσταρα.
-Και δυο άντρες που φιλιούνται δε σου 'καναν τίποτα;
-Θες πραγματικά να σου πω ποια ήταν η μόνη μου απορία;
-Ναι.
-Τι σκατά κάνουν με τα γένια που είναι σα γυαλόχαρτο, γιατί εγώ που φιλάω τον μπαμπά μου στο μάγουλο το μετανιώνω αμέσως.
-Σοβαρά τώρα;
-Σοβαρότατατατα.
-Πολύ προχωρημένο ήσουν για παιδάκι.
-Ή εσύ είχες πολύ ηλίθιους γονείς.
-Εγώ να σου πω την αλήθεια, δε θυμάμαι. Δε νομίζω ότι ήξερα καν τι είναι οι gay στο νηπιαγωγείο.
-Και από που έμαθες; Γιατί να βρήκες ένα gay ζευγάρι στο πάρκο, το '94, να φασώνεται μετά το ματς της εθνικής στο Μουντιάλ λίγο χλωμό το κόβω.
-Όχι, δίκιο έχεις. Που σκατά έμαθα εγώ ότι υπάρχουν gay; Α! Μια μέρα γύρισε ο πατέρας μου σπίτι με νεύρα και φώναζε κάτι για το αφεντικό του που είναι πούστης...
-Ναι;
-Ναι, και μετά ρώτησα εγώ τι είναι αυτό και με στείλανε μέσα αλλά το έψαξα, πήγα ρώτησα τη μαμά όταν ο μπαμπάς κάπνιζε στο μπαλκόνι κι αυτή ήρθε να δει τι κάνω. Και μου είπε είναι κακός άνθρωπος και κουράζει τον μπαμπά χωρίς λόγο, ότι να 'ναι μαλάκα. Άρα πούστης=κακός άνθρωπος και αφού gay=πούστης... Τι ψυχολογικά κουβαλάω;
-Δεν ξέρω. Να σου πω.
-Τι;
-Κάνε εικόνα μαζί μου.
-Οκ.
-Είναι δυο τύποι τώρα στο Παρίσι, πίνουν κρασάκι και βλέπουν ματσάρες και τους πιάνει εκεί η καύλα, έτσι με τα ποπ κόρν και τις μπύρες, αξύριστοι κι αρχίζουν και γλείφονται και πηδιούνται ανελέητα και μετά κάνουν μπάνιο μαζί και είναι τέρμα ερωτευμένοι και μετά ξυπνάνε να πάνε στις δουλειές τους και μετά γερνάνε και ψοφάνε μαζί. Το 'κανες εικόνα;
-Ναι.
-Ωραία, τι σε ενοχλεί σε αυτή την εικόνα;
-Το αξύριστοι.
-Είδες λοιπόν;