Όχι, δεν αναφέρομαι στο ομώνυμο άλμπουμ των Stone Sour αν και ομολογουμένως απο εκεί δανείστηκα τον τίτλο. Αυτό που εκφράζει το παραπάνω είναι μάλλον ο τρόπος με τον οποίο αντιλαμβάνομαι το μέλλον τους τελευταίους τρεις μήνες της ζωής μου. Αν δε προσθέσω και ένα μικρό κομμάτι του καταπληκτικού ''να κι αν γυρίζει, να και αν δε γυρίζει'' νομίζω ότι με καλύπτω πλήρως. Ένα κύμα αδιαφορίας να το πω; Ίσως πάλι και μια μυρωδιά απο απογοήτευση καθώς, λαθεμένα κατά τη γνώμη του προσωπικού μου ''ψυχολόγου'', πιστεύω ότι τα τελευταία τρία χρόνια έχουν πάει στο βρόντο. Πιο σωστά: τα πέταξα στο βρόντο...
Τι φάση?
